Gecen gun kiraladik bu filmi. Eve getirince esim "Aaa, ben bunu izlemistim" dedi, ama oturup benimle ikinci kez izledi. Bu olay benim basima gelse herhalde ben de aynisini yapar ve oturur tekrar izlerdim Donus'u...Daha once Rus sinemasindan cok film seyrettigimi soyleyemem, cok merak etmeme ragmen Tarkovsky'i hic seyretmedim mesela, belki daha vahimi Rus edebiyatina da cok yakin degilim. Sanirim cok uzun yillar once Dostoyevsky'nin bir kitabi elime gecmis ama bunalip birakmistim okumayi. Sonralari ise populer seylere karsi duydugum (her zaman degil ama cogu zaman) uzak durma hissiyle tekrar denemedim. Velhasil, belki biraz arka planda bilgim olsaydi, cok daha zevk alabilirdim bu filmden ama herseye ragmen izlemenizi siddetle tavisye ediyorum.
Film, uzun zaman sonra eve donen bir baba ve iki oglunun ciktiklari bir yolculuktan ibaret. Buyuk ogul, babasinin yillar sonra cikip gelmesine seviniyor ve elinden geldigince onunla guzel zaman gecirmeye gayret ediyor. Kucuk ise daha cok sorgulayan bir tip. Babasinin birdenbire cikip gelmesinin nedenini anliyamiyor ve bunca zaman icinde birikmis hinci ondan almaya calisiyor. Baba da biraz soguk bir tip, biraz kaba pek birsey anlatmiyor. Sonu epey trajik biten bir film o yuzden cok birsey soylemek istemiyorum.
Goruntuler, muzik, replikler hepsi cok guzel. Oyunculuk harika. Pekcok odul alan bu filmi kacirmayin derim.
P.S. Filmde buyuk oglu oynayan cocuk, film gosterime girmeden cok az bir zaman once, filmin cekildigi golde bogularak olmus. Cok uzuldum....
P.S.2. Filmle ilgili ayrintili bilgi edinmek icin IMDB'ye bakabilirsiniz. Yazmaya usendim biraz.
4 comments:
Bu filmi üç sene evvel seyretmiştim, 2003 yapımıymış ama o zaman gösterime girmişti sanırım. İlk seyredişimde hiçbir şey söyleyemedim, hala hakkında konuşamıyorum. Bahsi geçerse "görün" diyorum.
Başlığı görünce bir şeyler yazmışsınızdır diye ümit ettim fakat siz de fazla bir şey yazmamışsınız. Ya da yazmamayı tercih etmişsiniz. Bilemedim.
merhaba,
cok acele yazdim bu yaziyi. yazarken de filmin anlatilmaz ama seyretmeye deger oldugundan olsa gerek cok birsey yazamamisim.
muhabbetle
burda gorup izledim bu filmi. uff, cocugun bogulmasini soylemeseydin keske, cok uzuldum.. :(
bana gore tam dostoyevski tadinda bir hikaye bu. insanin icini ezen, vurucu, fakat sade bir anlatim. cok begendim, tesekkurler.
muhabbetle:)
begendigine sevindim nel...
dostoyevski cahili biri olarak dahi hoslanilabilecek bir film. cocugun olumu epey trajik, ben de ograndigimde epey sok olmustum...
muhabbetle...
Post a Comment